AkatlarNet  Mahallemizin haber sitesi 

Beşiktaş'ta oturanların doğal abone sayıldıkları derginin adı; B+. Beşiktaş Artı'nın kısaltılmışı.
Beşiktaş Belediyesi tarafından yayımlanıyor, Beşiktaş kentlisinin Dergisi diye sunuluyor. Dergi 3 ayda bir Beşiktaşlıların kapısına bırakılıyor.
İlkbahar sayısı Haziran'da basılmış, geçen hafta dağıtıldı. Okunacak yazısı çok ve konuları da ilgi çekici olan bu tür yayınlar için kullanılan bir deyim vardır; "dolu dolu" denir. Bu da öyle; gerçekten dolu dolu bir dergi. Kent dokusunun Beşiktaş Kentlisinin yaşam alanındaki özgün çizgileri B+ sayfalarına yansıyor. Hazırlayanların emeklerine sağlık.

ELEŞTİREL BAKIŞ

İnsan, yarım asırlık bir süreyi gazetecilik mesleğinin içinde geçirince eleştirmeden duramıyor. Mesleğin özünde "övmek" de var "yermek" de...
Yermek dediysem lafın gelişi... Eleştirmek.

Kendi yayımladığımız yayınları bile elimize alınca önce bir övünerek bakar keyfini çıkarırız; ardından da "şurası şöyle olmalıydı, burası fazla kaçmış" diye eleştirmeye başlarız.
Bu dediklerim basılı yayınlar için geçerli. İnternet yayımcılığında işler daha farklı yürüyor. Bozuk ya da yanlış bir durum varsa, düzeltmek mümkün. Yapılan yanlış kalıcı olmuyor.

Gelelim B+'ya...
Üç ayda bir yayımlanıyor ya? Bu özelliği dergiyi biraz geri düşürüyor. Bu son sayısının güncel etkinlikler sayfalarında 23 Nisan kutlamaları var. Yaşandığı günler için heyecan verici olabilecek bir konu, Temmuz ayında elinize ulaşan derginin sayfalarında yer alınca "bayat yayın" izlenimi uyandırıyor.
Yayım periyoduna göre, derginin yaz sayısı Eylül'de, sonbahar sayısı Aralık'ta elimize ulaşacak. Buna göre, Kurban Bayramında, Ramazan ayının iftar gezilerini okuyacağız!

Bu akış derginin "aktüel" olma özelliğini dibe indiriyor. Onca emeği "eskimiş" gösteren uygulama, küçük dokunuşlar ve ifade biçimleriyle pekâlâ "güncele" yakın hale getirilebilir. Dergiye emek verenler bunu kolaylıkla yapabilirler.
İçinde öyle konular var ki, o bilgilerin kitaplığımda kalmasını isterim. Ama açık söyleyeyim, bu boyutta bir dergi, ömrünü masa ya da sehpa üzerinde tamamlamak zorundadır; kitaplığa sığmaz. Ele alıp okuması bile zor...
Kanaatimce; normal dergi boyutunda olsa, kitaplıklarda saygın bir yere sahip olabilecekken, haksızlığa uğruyor ve bir-iki haftayla sınırlı okunabilirlik süresini sehpalarda tüketiyor B+.

"Dolu dolu" olarak nitelediğim derginin genelde nasıl algılandığını test etmek için eş dosta yönelttiğim:
- B+'yı beğeniyor musun?
Sorusuna çoğunlukla,
- O ne?
Yanıtını almak da can sıkıcı oluyor.

Muhtemelen derginin adı, birden anımsanmasını zorlaştırıyor, ama "Beşiktaş Kentlisinin Dergisi" veya "Belediyenin dergisi" denilince "haa" oluyor ilçedaşlarımız...
"O ne?" halinden "Haa! O mu?" durumuna geçenlerin "dergiyi nasıl buluyorsunuz?" sorusuna yanıtları da ne yazık ki, iç açıcı değil. Tabii beğenmek için okumaları lazım. Eksik olan da o, yani okunurluk. Her haneye ulaştırılması herkes tarafından okunmasını sağlamaya yetmiyor.

B+'ya emek verenlerin dergiyi hak ettiği yere çıkaracaklarını umuyorum. Belki boyutunu ele avuca sığar hale getirmekle bu yolda bir adım atılmış olunur.
Basılı yayınlar için geçerliliği tartışmasız kabul gören "boyut-okunurluk ilişkisi" göz ardı edilmemeli.
Yazarların ve katkıda bulunanların e-mail adreslerinin belirtilmesi de isabetli olur.