Terakki Sanat’ta 14 Mayıs – 19 Haziran tarihleri arasında Gülseren Kayalı’nın eserleri sergileniyor. Terakki Sanat Galerisi’ndeki sezonun bu son sergisinde sanatçı “El ile Görmek Göz ile İçmek” adı altında özgün çalışmalarını sunuyor.
Adı tatil beldesi olarak simgeleşen Cunda Adası’ndaki çalışmaları nedeniyle “Cunda’nın Özgün ve Özgün Fırçası” olarak tanımlanan Gülseren Kayalı’nın sergisiyle ilgili olarak Terakki Sanat sitesinde yer alan bilgilendirme yazısı şöyle:
“Terakki Sanat, sanatseverleri sezonun son sergisinde usta sanatçı Gülseren Kayalı’nın ‘El İle Görmek, Göz İle İçmek ’ isimli kişisel sergisi ile buluşturuyor. Sanatçının resimleri ile ufak bir Cunda seyahati yapacağımız sergisi 19 Haziran’a kadar devam edecek.
1967 yılında, Devlet Güzel Sanatlar Akademisi’nde başlayan profesyonel resim eğitimi, kurumun seçkin temsilcileri; Ali Avni Çelebi, Devrim Erbil, Sabri Berkel ve Fethi Kayaalp’ten aldığı çok disiplinli (resim-tekstil-özgün baskı) öğretileriyle 1977’de tamamlanır.
Üretmenin yanı sıra yaşamın, birikimlerin paylaşımıyla zenginleşeceği bilinci ve aldığı pedagojik formasyon doğrultusunda, birey olmanın ve birikimlerini aktarmanın sorumluluğunu yılmaksızın ve keyifle üstlenir. Bu bağlamda, MSÜ Resim ve Heykel Müzeleri Derneği çatısı altında başlayan eğitimcilik yaşamı, 1989-2006 yılları arasında, kurucusu olduğu Studio Peinture’de devam eder. Bu onurlu çaba, sanatçının 2004’den bugüne yaşam sürdüğü Ayvalık ve yöresinde de olanca hızıyla devam eder. Onlarca öğrenci yetiştirdiği; Ayvalık Kültür Sanat Derneği (AYKÜSAD), Tarlakuşu Gurmeko Organik Stüdyo, Kozak-Bağyüzü Halk Eğitim ve Akademi Zeytinli, bu kurumlardan akla ilk gelenler.
Kayalı’nın yapıtlarını özenle irdelediğimizde, yaşamın birbirinden ayrılmaz değerlerini, kol kola flört ederken bulursunuz. Bir yanda; hayal, beklenti ve ideale temellenen varsayımlar, diğer yanda; tüm acımasız yüzü ya da somutluğuyla gerçekler. Sanatçının eserlerinde, resme başlangıç elemanı; kimi zaman bir leke, kimi zaman yırtık bir eldiven ya da sedef kakma bir mobilya, kimi zamansa bir balıkçı veya sokak çalgıcısı misali emekçinin yaşama tutunmaya dair çabasıdır. Kah sürreal, kah soyut esintiler eşliğinde, somutluğa yelken açan tuvallere tanık olursunuz. Özetle, fantastik kimliğinin mizah/gülmeceye evrildiği bir yüzeyle karşılaşırız.
Kayalı’nın; uzun bir aradan sonra İstanbul izleyicisinin karşısına çıktığı bu sergisinde, Taş Kahve, Saatli Camii, Cumhuriyet İlkokulu, Taksiyarhis ve Ayazma Kilisesi’ne kadar tarihsel dokuya, yöre insanı ve özellikle Cunda Adası’nın değişmez sakinleri; ‘kediler-meraklisler’ eşliğinde, Kayalı’nın özgün ve özgür dünyasına eşlik etmenin keyfini süreceğiz…”
